بازی های کودکانه؛ چرا و چگونه؟
تاریخ انتشار: ۸ دی ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۲۸۷۷۰۵
ایسنا/گیلان یک روان شناس کودک بازی های کودکانه برای سنین شش تا ۱۲ سال را لازم دانست و گفت: والدین به یک همبازی قابل اطمینان برای کودک خود تبدیل شوند.
علیرضا یاوری در گفت وگو با ایسنا، با بیان اینکه کودک نیاز به حرکت و جنبش دارد، اظهار کرد: بازی کودک بخش مهمی از نیاز کودک است که بر سلامت و آینده او اثر می گذارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی با اشاره به دغدغه والدین درباره چگونگی بزرگ شدن و تربیت کودکان، افزود: بازی های کودکانه برای سنین شش تا ۱۲ سال لازم است، اما متاسفانه والدین امروزی بعد از دو سالگی شرایط بازی را برای کودکان فراهم نمیکنند و این فرصت را از دست میدهند، در حالی که کودک باید در دوران تحصیل همزمان بازی را ادامه دهد.
این روان شناس کودک با بیان اینکه بازی مهارت های مختلفی را در کودک پرورش می دهد، تصریح کرد: بازی موقعیت استفاده از قوه تخیل را در کودک به وجود می آورد و موجب شکوفایی استعدادهای نهفته و بروز خلاقیت او می شود.
یاوری رهایی کودک از ترس، کمرویی و خجالت بیهوده را یکی دیگر از کارکردهای بازی دانست و عوان کرد: در بازی کودک همکاری، همیاری و مشارکت را یاد می گیرد و با رعایت اصول و مقررات آشنا می شود.
وی با بیان اینکه بازی کودک موجب ابراز احساسات، عواطف، ترس ها و تردیدها، محبت، خشم و کینه و نگرانی ها می شود، گفت: بازی موجب رشد هماهنگ دستگاه ها و اعضای مختلف بدن می شود و حواس کودک را تقویت و نیرو و انرژی بدن او را به بهترین شکل مصرف می کند.
این روان شناس کودک با اشاره به نقش به سزای بازی در یادگیری زبان، اضافه کرد: کودک در قالب بازی یاد می گیرد که رفتارهای هوشمندانه از خود بروز دهد، اما بازی به تنهایی باعث بالا رفتن مهارت های مذکور نمی شود و والدین نقش اساسی را ایفا می کنند.
یاوری از والدین خواست به یک همبازی قابل اطمینان برای کودک خود تبدیل شوند و گفت: والدین باید به بازی کودک اهمیت دهند، زیرا زندگی او در بازی شکل واقعی به خود می گیرد، اما نباید در بازی کودک دخالت کنند و تنها راهنما و کمک کننده خوبی باشند.
وی با بیان اینکه والدین برای متوقف کردن بازی کودک نباید از امر و نهی استفاده کنند، یادآور شد: با توجه به روحیه کنجکاو کودک، والدین او را به گونه ای راهنمایی کنند که به تفکر مثبت و اندیشه خلاق و سازنده دست یابد.
این روان شناس کودک ادامه داد: باید مراقب باشیم که محیط بازی کودک موجب آسیب جسمی، فکری و یا روانی او نشود لذا والدین در انتخاب نوع بازی کودک به سن، جنس و توانایی های او توجه کنند.
یاوری با تاکید بر لزوم پرهیز از محدود کردن کودک در هنگام بازی، خاطرنشان کرد: والدین نوع و مدت زمان بازی کودک را به گونه ای کنترل کنند که از فشارهای هیجانی و روحی بیش از حد دور باشد.
وی با بیان اینکه باید وسایل بازی کودک را مناسب سن و رشد جسمی و ذهنی او تهیه کرد، افزود: آداب اجتماعی و چگونگی رفتار با دیگران را ضمن همبازی شدن با کودکان می توانیم به صورت غیرمستقیم به آنها بیاموزیم.
این روان شناس کودک، ساختن اسباب بازی با استفاده از وسائل موجود در خانه را موجب برقراری یک ارتباط عاطفی میان کودک و والدین دانست و اظهار کرد: کودکان همواره نیازمند بازی هستند لذا والدین اسباب بازی های مناسب هر مکان را همراه خود داشته باشند.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استانی اجتماعی بازي كودكان روانشناس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۲۸۷۷۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
والدین با استقلالطلبی نوجوانان مواجهه منفی نداشته باشند
ایسنا/قزوین یک روانشناس گفت: استقلالطلبی نوجوانان با جملاتی چون من بزرگ شدم یا با من مثل بچهها رفتار نکنید، ظاهر میشود و متأسفانه والدین در برابر استقلالطلبی فرزند خود جنگ قدرت به راه میاندازند. به والدین توصیه میکنم در برابر ویژگی استقلالطلبی به فرزند خود فشار وارد نکنند چراکه درنهایت این رفتار والدین باعث باخت آنان میشود و شرایط را بحرانی میکند.
فاطمه نوری در گفتوگو با ایسنا اظهار کرد: دوران نوجوانی حدفاصل بین کودکی و بزرگسالی و فرصت آماده شدن برای تغییر است، تفاوتهایی بین دوران کودکی و نوجوانی وجود دارد و خانوادهها به همین دلیل که فرزندانشان بهاصطلاح از دوره «دختر خوب» و «پسر خوب» بهیکباره پا به دوران نوجوانی و دنیای جدیدی میگذارند دچار مشکل و استرس میشوند.
وی افزود: پیشنوجوانی از ۱۰ تا ۱۱ سالگی شروع میشود و در این سن نشانههایی نوجوانی همچون رویش موی زیر بغل ظاهر میشود، مرحله دوم نوجوانی اولیه بین ۱۱ تا ۱۳ سالگی است که از آن بهعنوان آغاز نوجوانی یاد میشود و بیشتر والدین در این سن با نوجوان خود با مشکل مواجه میشوند، نوجوانی میانی هم بین ۱۴ تا ۱۶ سالگی است که نوجوان در این سن ارتباط بیشتری با همسالان خود دارد و شروع به دور شدن از خانه و خانواده میکند.
این روانشناس تصریح کرد: پایان نوجوانی از سن ۱۷ سالگی به بالا رقم میخورد اما مشکل دیگری که در دوران نوجوانی وجود دارد نوجوانی گسترده شده است یعنی افرادی که ۱۸ سالگی را گذراندهاند اما هنوز ویژگی دوره نوجوانی آنان تمام نشده و مهارت خودکنترلی و حتی قدرت تصمیمگیری ندارند.
وی ادامه داد: نوجوانی با بلوغ جسمانی شروع میشود و این اولین ویژگی در تمامی نوجوانان است، در این شرایط هورمون مغز و بدن در حال تغییر است تا فرد در آینده تولیدمثل کند و بتواند بهعنوان یک فرد مستقل به زندگی خود ادامه دهد.
نوری بیان کرد: پسران معمولاً بین ۱۱ تا ۱۶ سالگی اما دختران زودتر به بلوغ میرسند، باور غلطی وجود دارد که دختران چون زودتر به بلوغ میرسند پس رشد عقلانی بیشتری دارند اما این باور کاملاً غلط است اگرچه بلوغ دختران زودتر شروع میشود اما پسران خود را به رشد عقلی برابر میرسانند.
وی خاطرنشان کرد: ویژگی دوم نوجوانی تمایل رابطه با همسالان و عدم شرکت در جمع و میهمانیها است و همین موضوع سبب میشود تمایل به ارتباط با جنس مخالف در نوجوان افزایش پیدا کند، همه این موارد از ویژگیهای طبیعی و بههنجار دوره نوجوانی است اما خانوادهها میتوانند با بهکارگیری راهکارهایی چون پیشآگاهی دادن در خصوص دوره بلوغ به فرزندان خود، پیامدهای منفی این ویژگیهای طبیعی را کاهش دهند.
اهمیت پرورش استعداد در کودکی
این روانشناس تصریح کرد: برای جلوگیری از پیامدهای منفی ویژگیهای طبیعی دوره نوجوانی، والدین میتوانند استعدادهای فرزند خود را در دوره کودکی پرورش دهند و با آشنایان و بستگان ارتباط داشته باشند چراکه تحقیقات نشان داده خانوادههایی که از دوران کودکی فرزند خود در جمع بستگان شرکت میدهند در نوجوانی فرزندانشان مشکلات کمتری را تجربه میکنند.
وی در خصوص راهکارهایی برای کاهش جنبههای منفی دوره نوجوانی بیان کرد: مواردی همچون تشویق نوجوان، انتقاد نکردن بیشازحد، اهمیت دادن به نظرات او و مشارکت دادن میتواند جنبههای منفی دورههای نوجوانی را کاهش دهد.
نوری اظهار کرد: یکی دیگر از ویژگیهای دوره نوجوان هیجانطلبی و استقلالطلبی است به همین دلیل ممکن است نوجوان دست به انتخاب و رفتارهای هیجانی بزند، والدین برای کنترل این شرایط باید برای فرزند خود وقت بگذارند، با هم به بازیگاه و طبیعت بروند چراکه این امر سبب مدیریت هیجانطلبی در نوجوانان میشود.
وی بیان کرد: استقلالطلبی نوجوانان با جملاتی چون من بزرگ شدم، با من مثل بچهها رفتار نکنید، اینجا اتاق خودمه و من برای پوششم تصمیم میگیرم ظاهر میشود و متأسفانه والدین در برابر استقلالطلبی فرزند خود جنگ قدرت به راه میاندازند. به والدین توصیه میکنم در برابر ویژگی استقلالطلبی به فرزند خود فشار وارد نکنند چراکه درنهایت این رفتار والدین باعث باخت آنان میشود و شرایط را بحرانی میکند.
این روانشناس گفت: میل به متفاوت بودن از دیگر ویژگیهای دوره نوجوانی است. در این دوره والدین شاهد رفتارهای پرخطری همچون سیگار کشیدن، لباسهای عجیب پوشیدن و رانندگی و موتورسواری پرسرعت در فرزند خود هستند که در این شرایط خانواده باید فضایی چون پرورش استعدادها و ارتباط دوستانه و عمیق با فرزند را فراهم کند که این میل به متفاوت بودن به شکل مثبت بروز پیدا کند.
وی در پایان اظهار کرد: آخرین ویژگی نوجوانی تلاش نوجوان برای دستیابی به هویت شغلی، تحصیلی، عاطفی و اجتماعی است که با مواردی چون سردرگمی و بیهدف بودن و تغییر چندباره علایق و عادات و وسایل شخصی نمایان میشود، رسیدن به هویت در دوره نوجوانی و حتی تا اوایل دوره جوانی ادامه دارد و تا وقتیکه فرد بتواند خود را پیدا کند دائماً از شاخهای به شاخه دیگر میپرد.
انتهای پیام