کارآفرینی با رباتهای کودکانه
تاریخ انتشار: ۲ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۰۶۶۶۷۱
همشهری آنلاین _ شقایق عرفینژاد : این البته تنها مزیت کارگاه نیست، چراکه «امیر بهادری» از مؤسسان این کارگاه، افرادی را به کار گرفته که نیاز جدی به اشتغال دارند. بهادری متولد 66 است و لیسانس مهندسی رباتیک و فوقلیسانس مهندسی مکاترونیک دارد. او از سال 93 فعالیت در حوزه کودک و سرگرمی و بازیهای فکری و ابزارهای کمکآموزشی را شروع کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
کارگاه کوچک امیر بهادری در سرای محله مجیدیه مدت زیادی نیست که شروع به کار کرده است. اما او کار را خیلی زودتر و از دوران دانشجویی مشغول کار در این زمینه است. میگوید: «آن زمان، به دلیل اینکه دانشجوی فوقلیسانس بودم، همراه یکی از دوستان کار را شروع کردیم و باز به علت همان دانشجو بودن و سربازی و مسائل دیگری که درگیر آن بودیم، نمیتوانستیم تماموقت و جدی کار کنیم. اما از اواخر سال 95 کار را بهصورت جدی شروع کردیم. فضای کار ما تولیدی است. به این صورت که اسباببازی و بازیهای فکری با رویکرد آموزشی برای بچهها تولید میکنیم؛ یعنی رباتهای اسباببازی که خود بچهها سر هم میکنند و در واقع نوعی آموزش مهندسی است و همینطور بازیهای فکری که به کار آموزش ریاضی و زبان میآیند و ابزار کمکآموزشی محسوب میشوند.»
طراحی این وسایل با بهادری و همکارانش است و در حوزه تولید، یعنی چاپ، تزریق پلاستیک و کارهای فنی از افراد جویای کار استفاده میشود: «مواد آمادهشده به خط تولید منتقل میشود. در خط تولید، نیروهایی هستند که مسئولان سرای محله، با توجه به ویژگیهایی که دارند، به ما معرفی کردهاند. بخشی از آنها زنان سرپرست خانوار هستند یا افراد نیازمند. ما به این افراد آموزش حداقلی میدهیم. این آموزش در زمینه کارهای فنی مثل لحیمکاری، هویهکاری و کارهایی است که در حوزه الکترونیک کمی تخصص میخواهد. همینطور مونتاژکاری قطعه و بستهبندی. بعد از آموزش کوتاهمدت، این افراد در خط تولید مشغول به کار میشوند و در قبالکاری که برای ما انجام میدهند، دستمزد میگیرند.»
او درباره استقرار کارگاه در سرای محله و ارتباط با شهرداری میگوید: «بهطور کلی، وقتی کارمان را شروع کردیم دنبال فضایی بودیم که از نظر هزینه به نفعمان باشد. به اینترتیب با معاونت اجتماعی شهرداری ارتباط برقرار کردیم و بعد با سرای محله آشنا شدیم. پیش از این در سرای محله میرداماد بودیم، ولی بعد به سرای محله مجیدیه آمدیم. وقتی هم آمدیم در همین مجموعه ارتباطاتی برقرار کردیم و دوستان جدید پیدا کردیم.» در حال حاضر البته نیروی جدیدی به گروه اضافه نشده است. اما آنطور که بهادری میگوید، با گسترش کار طبیعتاً نیروی کار بیشتری هم به کار گرفته خواهند شد.
کار در حوزه کودک
اشتغال و همینطور کارآفرینی در حوزه کودک از رشتههایی است که همیشه خاص است و افرادی که وارد این عرصه میشوند، حتماً به آن علاقه دارند. بهادری علت گرایشش را به تولید اسباببازی برای کودکان اینطور توضیح میدهد: «بنا بر علاقهمندی و رشته تحصیلیمان تصمیم گرفتیم در حوزه رباتیک کار کنیم. در قسمتهای مختلفی مثل پزشکی و صنعتی فعالیت کردیم. اما سال 95 بود که تصمیم گرفتیم وارد حوزه آموزش رباتیک به کودکان شویم و بستههای آموزش رباتیک را درست کنیم. تخصصمان هم در همین زمینه بود. چند محصول طراحی کردیم و با شبکه توزیع محصولات مرتبط با کودک آنها را به فروش رساندیم.»
بهادری و گروهش بعد از مدتی متوجه میشوند در زمینه طراحی بازی فکری هم میتوانند وارد کار شوند. چون کمبودها در این زمینه کم نیستند: «خلأهایی در زمینه آموزش از طریق بازی که بحث روز دنیاست، در ایران وجود دارد و میشود محصولاتی با این هدف طراحی کرد و ساخت.» آنها همین کار را هم میکنند و الان چند سال است که در این زمینه فعالند. رویکرد آنها هم در واقع تولید اسباببازی و بازیهای فکری با محور آموزش بهخصوص برای گروه سنی خردسال و نوجوان است. آنها در این زمینه، هم محصولات رباتیکی و الکترونیکی تولید میکنند و هم بازیهای فکری و بردگیمهای آموزشی.
شهرداری و کمک به کارآفرینان
بهادری معتقد است، شهرداری میتواند در حوزه کارآفرینی رویکردهای مختلفی داشته باشد: «فعالیت ما تولیدی و نیمهصنعتی است. به نظرم شهرداری میتواند علاوه بر اینکه مراکز رشد داشته باشد، همانطور که فکر میکنم زمانی داشت، یا درسراهای محله این کار را بکند، میتواند فضاهایی را در شهرکهای صنعتی اطراف تهران یا داخل سولههایی هرچند کوچک، اما با فضای صنعتی ایجاد کند. به نظر من، این کار بسیار زیاد کاربردی و کمککننده است. چون دغدغه فضای کار، با توجه به هزینه سنگین تأمینش، یکی از مشکلات کارآفرینان در تهران است. اگر شهرداری برای ایجاد یکسری فضاهای صنعتی ـ تولیدی برنامه داشته باشد که چندان هم لازم نیست بزرگ باشند، اما ماهیتش باید از جنس صنعت و تولید باشد، فکر میکنم گام خیلی مهمی در مرحله اصلی توسعه یک کسب و کار برداشته شود.»
او توضیح میدهد: «به نظر من، در مرحلهای که یک بیزینس شروع میشود و تحت نام استارتآپ میشناسیم، شاید یک اتاق در یک سرای محله خیلی کمککننده باشد. در این مرحله شهرداری خوب کار کرده، ولی بهتر هم میتواند کار کند. اما یک استارتآپ در مرحله بعدی نیاز به توسعه اولیه دارد. به نظرم در حوزه تولید فضای صنعتی را میتواند در این مرحله در اختیار صاحبان کسب و کار قرار دهد. در مرحله بعد دیگر آن استارتآپ میتواند روی پای خودش بایستد. ولی بین این 2 مرحله، یعنی از یک اتاق در سرای محله تا آن شهرک صنعتی، فاصله زیادی وجود دارد که برای کارآفرین سخت است خودش بخواهد مسیر را بهتنهایی طی کند. به نظرم اگر در این حوزه مطالعاتی انجام شود، میتواند بسیار راهگشا باشد.»
منبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: بازی همشهری محله کودکان بازی های فکری سرای محله اسباب بازی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۰۶۶۶۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ببینید l بازدید میلیونی زمین خوردن یک ربات/ انساننماها زمین خوردن را تمرین میکنند؟
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، درحالی که شروع به خواندن این گزارش کردهاید، ویدئوی ۴۰ ثانیهای زیر به رکورد بازدید ۵میلیونی نزدیک میشود؛ ویدئویی که مدتها است، دنبالهکنندگان حوزه رباتیک به دنبال آن هستند. ویدئویی که از شفافیت سخن میگوید، چیزی که من طرفداران دوست دارند بیشتر از دنیای رباتیک ببینند. نشان دادن ساده آن چه در پشت صحنه عکسهای بدون خطای رباتها میگذرد. در بسیاری از موارد، ما از سالها آزمون و خطا میگذریم و سراغ تصاویری میرویم که رباتها را در دوربین خوب جلوه میدهند. هنگامی که شما فقط نتایج مثبت را به اشتراک میگذارید، انتظارات غیرواقع بینانهای برای خود ایجاد میکنید.
اما واقعیت این است که رباتهای دوپا سقوط میکنند. از این نظر، حداقل، آنها دقیقاً مانند ما هستند. همانطور که Agility اخیراً گفته است، "همه گاهی اوقات زمین می خورند، این نحوه برخاستن ما است که ما را تعریف میکند." من آن را یک قدم فراتر میبرم و اضافه میکنم که یاد گرفتن چگونه خوب زمین خوردن به همان اندازه مهم است.
پراس ولاگاپودی، مدیر ارشد فناوری تازه منصوب شده شرکت Agility، اخیراً گفته است که دیدن رباتها در این مرحله از کار چیز خوبی است. او خاطرنشان میکند: «وقتی یک ربات واقعاً در جهان است و کارهای واقعی انجام میدهد، اتفاقات غیرمنتظرهای رخ میدهد. شما چندبار زمین خوردن را تجربه خواهید کرد، اما این بخشی از یادگیری برای دویدن طولانی مدت در محیطهای واقعی است.»
اسکن سریع قوانین هاروارد برای زمین خوردن بدون آسیب، آنچه را که ما به طور شهودی در مورد زمین خوردن به عنوان انسان درک می کنیم، منعکس میکند:
از سرت محافظت کن از وزن خود برای هدایت بدن هنگام افتادن استفاده کن زانوهای خود را خم کن از کشیدن افراد دیگر با خود هنگام زمین خوردن پرهیز کنآرون ساندرز، مدیر ارشد فناوری Boston Dynamics، سال گذشته به techcrunch گفت:«ما از سقوط نمیترسیم و با رباتها طوری رفتار نمیکنیم که گویا خیلی شکنندهاند. ربات ما زیاد سقوط میکند و یکی از چیزهایی که مدتها پیش تصمیم گرفتیم این بود که باید رباتهایی بسازیم که بتوانند بدون شکستن زمین بخورند.»
آموزش زمین خوردن کاربردهای بسیاری خواهد داشت؛ رباتها زمین میخورند. بهتر است بتوانند بلند شوند. توانایی بلند شدن ممکن است برای اهداف شارژ نیز مفید باشد.
منبع: techcrunch
۲۲۷۲۲۷
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901181