به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

سقوط از دنیای کودکانه با بازی‌های رایانه‌ای

تاریخ انتشار: ۱۸ فروردین ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۷۲۹۸۴۹

بازی و سرگرمی در رشد خلاقیت و اعتمادبه‌نفس کودک و نوجوان موثر است. بازی‌های فکری و استراتژیک بخش‌های مختلف مغز را درگیر می‌کنند و همین مساله باعث می‌شود هوش هیجانی کودک تقویت شود. از دیگر مزایای بازی‌ها و سرگرمی‌ها در دوران کودکی و نوجوانی، یادگرفتن کار گروهی است؛ در گذشته اغلب بازی‌ها در فضای جمعی و به شکل حضوری و گروهی برگزار می‌شد، اما حالا به واسطه توسعه فناوری، شرایط فرق کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

کودکان و نوجوانان دیگر در فضای گروهی بازی نمی‌کنند. آن‌ها بیشتر وقت خود را در فضای مجازی و دنیای اینترنت می‌گذرانند و مشغول بازی‌های کامپیوتری و موبایلی هستند.

این مساله، هم جوانب مثبت دارد و هم ابعاد منفی. اینگونه بازی‌ها به شرط استفاده درست و به‌اندازه هیچ مشکلی برای کودک نخواهند داشت، اما اگر به شکل افراطی تغییر مسیر بدهد، خطرناک خواهد بود. البته نقش والدین در این زمینه غیرقابل انکار است؛ یعنی اگر مراقبت‌های لازم از سوی والدین اعمال شود، تا حد زیادی آسیب‌ها و مشکلات قابل پیشگیری هستند به همین دلیل با چند تن از کارشناسان مختلف گفتگو کردیم.

تاثیرات منفی بازی‌های رایانه‌ای بر ناخودآگاه کودکان

محمدحسین شاه آبادی کارشناس بازی‌های رایانه‌ای، در خصوص اثرات منفی بازی‌های رایانه‌ای بر روی کودکان، گفت: نگاه مثبت و منفی به بازی‌های رایانه‌ای وجود دارد که باید نوع برخورد‌های خانواده با توجه با آن باشد تا برخورد اشتباهی صورت نگیرد.

شاه آبادی با بیان اینکه در اثرات منفی بازی‌های رایانه‌ای می‌توان به بخش آسیب‌های روانی کودک اشاره کرد، افزود: وقتی بازی بر ذهن کودک وارد شود و او را وارد تخیل کند، فرد دچار استرس و وحشت می‌شود که این امر قطعا باعث آسیب‌های شدید روحی در کودک خواهد شد.

کارشناس بازی‌های رایانه با اشاره به اینکه این بازی‌ها روی ناخودآگاه افراد تاثیرات شدیدی خواهد گذاشت، تصریح کرد: وقتی که کودکان و نوجوانان اثرات منفی بازی را بر روی ناخودآگاه خود حس کنند، نگاهشان نسبت به جوامع و اطرافشان تغییر می‌کند که این خود عاملی مهم و اثر منفی بزرگی در افراد است.

وی با بیان اینکه در کنار تمامی مشکلات که این بازی بر روان ایجاد می‌کند اثرات منفی زیادی نیز بر روی جسم انسان نیز ایجاد می‌شود، تشریح کرد: تداوم این فعالیت باعث می‌شود فرد دچار مشکلات متعدد بینایی شود و یا به دلیل نشستن بیش از اندازه آسیب‌های شدیدی به اندام‌ها و مهره‌ها بدنش وارد شود.

هدف قرار دادن ارزش‌ها در بازی‌های رایانه‌ای توسط دشمن

شاه آبادی با اشاره به اینکه در کنار همه عوارض این بازی‌ها عارضه منفی دیگرنیز وجود دارد که در افکار و اعتقادات کودکان ایجاد خواهد شد، عنوان کرد: خیلی از بازی‌ها وجود دارد که ضد ایران ساخته شده و اعتقادات را هدف قرار داده است که در یکی از مراحل به برج آزادی حمله می‌شود و یا فرماندهان ما را مورد هدف خود در بازی قرار می‌دهد جوان وقتی از این بازی استفاده کند دیگر مسائل ملی و وطنی برایش ارزشمند نخواهد بود.

کارشناس بازی‌های رایانه‌ای با بیان اینکه یکی از موارد که در بازی به افکار و اعتقادات آسیب وارد می‌کند در بحث حجاب است، بیان کرد: جوان می‌داند در جامعه ما برهنه بودن زن از لحاظ مسائل شرعی و دینی اقدام درستی نیست، اما وقتی در بازی قرار می‌گیرد با توجه به اینکه این بازی ذهن مخاطب را درگیر می‌کند دیگر به این مسائل دقت نکرده و دشمن با این اقدام به اهداف خود می‌رسد.

وی با اشاره به اینکه تاثیراتی که این بازی‌ها روی افراد می‌گذارند باعث تغییر در نگرش و نوع سبک زندگی افراد در جامعه می‌شود، خاطر نشان کرد: گیمر‌ها باتوجه به تاثیرات هویتی که بر اثر این بازی‌ها برایشان ایجاد می‌شود دچار دوگانه شدن برخوردهایشان با افراد دیگر جامعه و خانواده خواهند شد و دیگر نمی‌توانند در شرایط عادی جامعه حضور پیدا کنند.

شاه آبادی با بیان اینکه اتفاقات خوبی در بحث سواد رسانه‌ای در نظام آموزشی افتاده است، عنوان کرد: کتاب‌هایی که برای سال دهم به بعد آماده شده، خوب است، اما برای این اقدام دیر می‌باشد و باید از پایه‌های پایین‌تر آموزش شروع شود، اما نسبت به گذشته شرایط مطلوبی است که باید در آموزش مسائل رسانه‌ای دقت بیشتری شود.

هدف قرار دادن افکار کودکان توسط شرکت‌های سازنده بازی‌های رایانه‌ای

سبا عسجدی کارشناس ارشد مشاوره خانواده در گفتگو با مرآت با بیان اینکه بازی‌های رایانه‌ای عضو جدایی ناپذیر و لاینفک زندگی کودکان شده است، تصریح کرد: دور شدن کودکان از دنیایی واقعی و غرق شدن در عالم تخیلات که با توجه به شکل گیری و حساسیت فکر و ذهن در شرایط سنی موجود اثرات جبران ناپذیری را بر روی کودک و نوجوان خواهد گذاشت.

عسجدی با اشاره به اینکه بعضی از شرکت‌های سازنده بازی‌های رایانه‌ای با اهداف خاص مشغول به تولید محتوا خواهند شد، تشریح کرد: برخی شرکت‌های بزرگی از سازندگان بازی‌های رایانه‌ای که با تولید محتوا‌های خاص اثرات منفی را طوری ارائه می‌دهند که در دراز مدت می‌تواند نسل‌های مختلف ما را مورد هدف قرار دهد.

کارشناس ارشد روانشناسی با اشاره به اینکه تقسیم بندی گروه‌های سنی در بازی‌های رایانه‌ای نیز خود قابل تامل است، بیان کرد: رعایت نکردن برخی از چهار چوب‌ها در این بازی‌ها می‌تواند برای گروه‌های سنی مختلف تاثیرات منفی را به جا بگذارد و احتمال خشونت و آسیب‌های روانی را در بین افراد تشدید کند.

وی با بیان اینکه در کنار معایب فراوان بازی‌های رایانه‌ای ویژگی‌های مثبت و پر فایده‌ای را می‌توان در استفاده از این بازی‌ها بدست آورد، عنوان کرد: این بازی‌ها با توجه به اینکه به صورت مرحله‌ای است قدرت آن را دارد تا از طریق شکست و پیدا کردن راه حل‌های مختلف برای رسیدن به مراحل بعدی فرد را به چالش بکشاند تا فرد برای رسیدن به هدف چندین بار مجبور به تلاش شود.

بروز تفکر و تلاش توسط کودک در بازی‌های رایانه‌ای

عسجدی با اشاره به اینکه بازی‌های رایانه‌ای می‌تواند باعث تقویت مهارت حل مسئله در کودکان شود، افزود: کودک وقتی که برای رسیدن به مرحله بعدی در حال تلاش است به تمامی راه حل‌های مختلف فکر می‌کند تا آن مرحله را به پایان برساند این باعث می‌شود کودک بیشتر تلاش کند و بیشتر تفکر کند.

کارشناس ارشد روانشناسی با بیان اینکه سازمان بهداشت جهانی استفاده بیش از حد بازی‌های رایانه‌ای را یک نوع اعتیاد معرفی کرده است، عنوان کرد: هر چیزی که انسان را دچار وابستگی بیش از حد کند تا حدی که فرد از کار‌های دیگر خود باز ماند یک نوع اعتیاد محسوب می‌شود.

وی با اشاره به اینکه افرادی که به این بازی‌ها اعتیاد دارند علائم مختلفی در آن‌ها ظهور خواهد کرد، تصریح کرد: این افراد دارای رفتار‌های هیجانی فراوان در هنگام بازی خواهند شد و دارای اضطراب و رفتار‌های پرخاشگرانه می‌شوند و در زندگی آن‌ها اختلال‌های رفتاری، اختلال در خواب و اختلال‌های اجتماعی ظهور خواهد کرد و فرد دچار یک بی علاقگی به کار‌ها و به زمان خواهد شد.

عسجدی با بیان اینکه بی شک برنامه ریزی و قاطعانه برخورد کردن والدین و محیطی که کودک در آن قرار دارد تاثیرات مطلوبی را خواهد داشت، عنوان کرد: اعمال محدودیت و محرومیت‌ها براساس سن و تفاوت‌های فردی مهارت آموزی و چهار چوب بندی برای کودک و نوجوان و ایجاد الگو نقش دهی از سوی والدین نیز در واکنش کودکان به این امر بسیار موثر خواهد بود.

عدم تعادل ذهنی در معتادین به بازی‌های رایانه‌ای

سحر محرابی کارشناس روانشناسی در گفتگو با مرآت در خصوص نداشتن کنترل ذهنی در نوجوانانی که به بازی‌های رایانه‌ای اعتیاد دارند، گفت: این افراد در بسیاری از موارد در زندگی بی اهمیت خواهند شد و تمام درآمد و یا پول خود را در راه خرید این بازی‌های هزینه می‌کنند و در برابر خانواده ایستادگی می‌کنند.

محرابی با بیان اینکه خانواده نیاز است مستقیم ورود پیدا کند، عنوان کرد: خانواده باید به کار کودک نظارت کرده و سعی کند برای آن‌ها برنامه ریزی را انجام دهد که کودک به صورت مدام در حال بازی کردن نباشد تا آسیب‌های شدید به او وارد شود.

کارشناس روانشناسی با اشاره به اینکه بازی‌های رایانه‌ای باعث افزایش هیجانات در کودکان خواهد شد، تصریح کرد: این بازی‌ها بجای تخلیه هیجان کودک و نوجوان را بیشتر دچار هیجانات کاذب می‌کند البته بسته به نوع بازی‌ها می‌تواند این نوع هیجانات تغییر کند، اما اگر کودک با خانواده و دوستان هم سن خود بازی کند باعث تخلیه صحیح هیجانات در کودکان می‌شود.

وی با بیان اینکه در سال‌های اخیر رشد بسیار زیادی در بحث بازی‌های رایانه‌ای به وجود آمده است، افزود: متاسفانه در کنار این همه رشد آموزش صحیح نه به خانواده و نه به کودک در خصوص استفاده صحیح داده نشده است پژوهش‌ها نشان داده والدینی که سطح سواد بالای داشته اند کودکانشان با برنامه بهتری از این وسایل و بازی‌ها استفاده کرده اند و دور ازخشونت بوده اند.

محرابی با بیان اینکه لازم است همه مجموعه‌ها به کمک هم بیاییند تا آموزش‌های لازم را در اختیار خانواده و کودکان قرار دهند، تصریح کرد: هر چقدر ما بتوانیم بازی‌های مناسب تری را در اختیار کودکان قرار دهیم باعث می‌شود اعتماد به نفسشان بالا رود و از تمرکز بالاتری برخوردار شوند.

تغییر سبک زندگی عاملی برای روی آوردن کودکان به بازی‌های رایانه‌ای

کارشناس روانشناسی با اشاره به اینکه تغییر سبک زندگی در خانواده از عواملی است که باعث شد کودکان به سمت بازی‌های رایانه بروند، بیان کرد: وقتی سبک زندگی‌ها در جامعه تغییر پیدا کرده و آن نگاه قبل و آن نوع ارتباط گیری‌های خانوادگی به شکل قبل وجود ندارد باعث می‌شود کودک برای سرگرمی به سمت این بازی‌ها برود که دارای اثرات منفی زیادی نیز است.

وی با بیان اینکه بازی‌های رایانه‌ای به کمک درمان بیماری‌های آمده است، تصریح کرد: درخیلی از موارد این بازی‌های برای درمان‌های متعدد همچون پیش فعالی، عدم تمرکز و اختلالت دیگر می‌توان از بازی‌های رایانه استفاده کرد و به افزایش تمزکز کودکان کمک‌های فراوانی را کرد.

منبع: مرآت

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: بازی کودکان بازی های رایانه ای بازی های رایانه ای کودک و نوجوان باعث می شود بازی ها اثرات منفی منفی بازی خواهند شد شاه آبادی سبک زندگی خواهد شد هدف قرار آسیب ها بر روی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۷۲۹۸۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

برنامه کودکی نداریم که درباره «جیغ و دست و هورایش» صحبت کنیم

بازنگری در فرمول «جیغ و دست و هورا» در ساخت برنامه‌های تلویزیون به عبارتی تبدیل شد که همه درباره‌اش صحبت می‌کنند. مجری قدیمی که اعتقاد دارد از آن برنامه‌های جذاب و کودکانه خبری نیست که بیاییم درباره اینکه جیغ و دست و هورا باشد یا نباشد صحبت کنیم. - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، امروز بحث‌های متفاوتی درباره فقدانِ محتوا برای خردسالان، کودکان و نوجوانان در تلویزیون می‌شود، برنامه‌هایی که خلاقیت و نوآوری ندارند و فقط برخی از کاراکترهای کودکانه به فرمول جیغ و دست و هورا روی می‌آورند. در گذشته‌ای نه چندان دور درباره این نکته صحبت شده بود اما انتقاد هنرمند پیشکسوت کودک در جریان جشنواره عروسکی تلویزیون (عروسک‌خونه) دوباره انتقادات را به این سمت آورد. 

روز گذشته با یکی از پزشکان حوزه کودک در خصوص دعوت کودکان به جیغ و دست و هورا صحبت کردیم که او هم اعتقاد داشت ایجاد نشاط درونی باید در دستور کار تلویزیونی‌ها قرار بگیرد نه یک تخلیه انرژی آنی و لحظه‌ای؛ که البته این اتفاق هم در نوعِ‌خودش لازم است اما کامل و جامع نیست. 

الهه رضایی مجری و برنامه‌ساز قدیمیِ تلویزیون است که شاید بهترین سال‌های کودکانه شبکه یک با اجرای او در خاطره‌ها مانده باشد؛ او در جریان گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم  بارها به جمله‌ای اشاره کرد که انتقاد بسیاری از کاربلدها و قدیمی‌های عرصه کودک است؛ متأسفانه کودک و نوجوان در کشور ما به فراموشی سپرده شده و دغدغه نیستند. چرا که به تعبیرِ رضایی، ما استعدادها و تهیه‌کنندگان قدرتمندی در حوزه کودک داریم که بخشی از آن‌ها کنار گذاشته شدند و یا به ورطه فراموشی سپرده شدند. 

او در این گفت‌وگو، دست و جیغ و هورا را آفتِ برنامه‌سازی کودک عنوان کرد و گفت: امروز برنامه‌هایی ساخته می‌شود که آهنگی می‌زنند و مجری فریاد می‌زند دست و جیغ و هورا! یا بچه‌هایشان را می‌آورند تا دیده شوند، این برنامه‌سازی نیست! 

جیغ و دست و هورا برای تخلیه انرژی خوب است نه برنامه‌سازی تلویزیون!

این مجری قدیمی تلویزیون به خبرنگار تسنیم گفت: جیغ و دست و هورا برای تخلیه انرژی لازم است خصوصاً برای خردسالان و مدتی به یک روشی تبدیل شد که یکی از مدارس تهران این کار را شروع کرد. صبح برای اینکه انرژی بچه‌ها را افزایش بدهد این کار را می‌کردند و روش خوبی است. اما نه به عنوان برنامه‌سازی‌های تلویزیون! البته که این روزها برنامه کودکی نداریم که بخواهیم درباره جیغ و دست و هورایش با هم بحث کنیم. ناگفته نماند که دوره‌ای همه برنامه‌های کودک تلویزیون همین کار را می‌کردند تا به گونه‌ای حواسِ کودکان را پرت کنند چون خلاقیت و نوآوری نداشتند که به رخ بکشند. 

نمی‌گویم این کار ممنوع است!

وی افزود: باز هم درباره «جیغ و دست و هورا» این نکته را باید یادآور شوم که من نگفتم و نمی‌گویم این کار ممنوع است و به طورکل نباشد. اما به اندازه کافی بایستی این اتفاق بیفتد که در آن صورت اشکالی ندارد. منتها اگر بیش از اندازه در هر کاری باشد یا در مراسم و برنامه تلویزیون، به کودکان هیچ کمکی نمی‌کند و اتفاقاً گاهی اوقات «آزاردهنده» هم خواهد بود. در هر چیزی افراط و تفریط دردسرساز است. نه خیلی همه‌چیز آرامِ آرام و نه شلوغِ شلوغ که بقیه را اذیت کند. ممکن است بچه‌ها در برهه‌ای هم لذت ببرند اما کار اصولی نیست و به اندازه و گهگاهی هم اتفاق بیفتد ایرادی ندارد. 

شکل‌گیری نشاط کودکان با جیغ و دست و هورا یا اتفاقی درونی؟!

اصلاً نیازی به این همه شلوغ‌بازی نبود

رضایی در ادامه اضافه کرد:‌ کودکان از صفر تا 6 سالگی بهترین مقطع یادگیری‌شان است. سن تربیت‌پذیری، آینده‌سازی و استعدادیابی در این زمان اتفاق می‌افتد. باید از طریق برنامه‌سازی به‌طور غیرمستقیم و مستقیم و با بازی‌های درست و کاربردی،‌ مهارت‌افزایی را رونق دهیم، اما همواره مجری فریاد می‌زند جیغ و هورای بلند و این روزها هم لباس‌های رنگارنگ بپوشند. این نوع اتفاقات نمی‌تواند برای کودک، فرهنگ‌سازی کند یا تأثیرگذار باشد. بچه‌ها نمی‌توانند الان در این شرایطی که برایشان فراهم شده انرژی‌شان را تخلیه کنند. اگر مسابقاتی برای بچه‌ها بگذارند که این بچه‌ها بتوانند انرژی‌شان را تخلیه کنند. اگر خلاقیت‌هایی را برای بچه‌ها ایجاد کنند. برنامه‌هایی که بتواند از خلاقیت‌های بچه‌ها استفاده کند، بسازند. همان‌طور که در گذشته هم این نوع برنامه‌ می‌ساختند؛ اصلاً نیازی به این همه شلوغ‌بازی نبود. باید این شلوغ بازی‌ها را کم کنند. اصلاً چه دلیلی دارد برنامه‌های تلویزیون که دست می‌زنند، جیغ و هورا بکشند.

وی خاطرنشان کرد: جیغ زدن برای تخلیه انرژی است اما نه در استودیو و برنامه‌ای که قرار است حرف‌های مهمی را در قالب مفاهیم کودکانه بزند. چون دستشان خالی از مفهوم و ارزش است به سمت چنین حرکت‌هایی می‌روند تا خلأهای ذاتی برنامه‌سازی را پُر کنند.کاری ندارند غیر از اینکه چند دقیقه‌ای با این دست و جیغ و هورا بگذرانند. اما اگر برنامه، مسابقه و خلاقیت و بینشی داشته باشد آن وقت می‌بینید که حواسِ کودک را پرتِ این نوع حرکت‌ها نمی‌کنند و فرصت کمتری را برای این همه سر و صدا اختصاص می‌دهند.

چرا ترجمه‌ها در حوزه کودک و نوجوان بر تألیف پیشی گرفت؟

کودک در تلویزیون و رسانه برای کسی مهم نیست

رضایی با اشاره به اینکه هنوز هم این نکته را تکرار می‌کنم کودک در تلویزیون و مجموعه رسانه برای کسی مهم نیست، افزود: بچه‌ها برایشان ارزش ندارند؛ اگر ارزشمند باشند باید سعی کنند روشی را انتخاب کنند که در راستای نیاز و علایق‌ کودکان قدم بردارند. آنچه که به نظر می‌آید با سبک زندگی خانواده‌های ایرانی‌ها تطبیق داشته باشد. البته برای تلاشگران شبکه کودک احترام زیادی قائلم اما احساس می‌کنم برخی از مسئولان خصوصاً در شبکه کودک، اطلاعات کودک، روانشناسی کودک و نیازسنجی‌های کودک را نمی‌شناسند، شاید نمی‌دانند بایدها و نبایدهایشان چیست که یاد بگیرند. چون ما معضلات بزرگی در جامعه‌مان داریم و فضا را جدّی نگیریم، فرهنگ‌مان از دست می‌رود. وقتی درباره خطر اعتیاد، کودکان کار و خیلی از معضلات دیگر هم صحبت می‌کنیم برخی‌ها می‌خندند و جدّی نمی‌گیرند. این فضاها واقعاً نیازمند کار جامعه‌شناسی دقیق و ساماندهی قدرتمند دارد. باید NGOهایی راه‌اندازی شوند و با دانش و کارآمد کار کنند.

تلویزیون در کجای کار اشتباه کرده؟

وی در پاسخ به این سؤال که تلویزیون در کجای کار اشتباه کرده و باید چه کار کند، خاطرنشان کرد: کسانی که آن موقع در گروه‌های کودک کار می‌کردند افراد متخصصی در زمینه ساخت برنامه برای کودکان، خردسالان و نوجوانان به کار می‌گرفتند. این‌ها کسانی بودند که تحصیلات‌ و تجربیات لازم در این زمینه داشتند. عشق و علاقه‌شان به بچه‌ها واقعی بود. لذا سعی می‌کردند اطلاعات راجع به برنامه‌سازی را از همه‌جا بدست بیاورند و خودشان را با خواسته‌های کودک تطبیق بدهند. متأسفانه تا آنجا که من اطلاع دارم امروز کمتر از آن اتاق فکرها و افراد متخصص در زمینه کودک فعال هستند؛ بعضاً علاقه‌مندند برنامه‌های کودک بسازند اما نه آن‌طور که باید و شاید. برنامه‌های شبکه کودک را دیدم تعداد زیادی کارتون‌های قدیمی‌اند که هنوز دوست‌داشتنی‌اند و کمتر به کار جدیدِ دلچسبی رسیده‌ام. شاید بعضاً برنامه‌هایی خوب باشد اما در حدی که بتواند علاقه‌مندان زیادی را جذب کند، نیست. دلیلش هم این است از افراد متخصص در حوزه شناختی کودک، خردسال و نوجوان استفاده نمی‌شود.

این مجری قدیمی تلویزیون با اشاره به اینکه باید همه دلسوزان کودکان برنامه‌سازی کنند، تأکید کرد: به گمان من باید تمام کسانی که دلسوزِ کودکان‌اند، برنامه‌سازی کنند. کسانی که دغدغه تربیت کودکان را دارند و به آینده بچه‌ها می‌اندیشند. آموزش‌هایی که برای بچه‌ها می‌گذارند، باید آموزش‌هایی باشد برای آینده‌شان هم مفید باشد. اگر این آموزش‌ها به شکلی طراحی شود که با روحیات بچه‌ها سازگار باشد حتماً جواب مثبتی می‌گیرد. بچه‌ها در هر گروه سنی علایقی دارند، اگر تلویزیون بتواند مجموعه‌ای از برنامه‌هایی که سرگرم‌کننده‌اند، آموزش‌های خیلی ملایم، مثبت و دوست‌داشتنی برای کودکان طراحی کرده‌اند، ارائه دهند مخاطب، مدیومی غیر از تلویزیون انتخاب نمی‌کند.

بررسی مختصات سینمای کودک و نوجوان در گفت‌وگو با مدیر شبکه کودک لبنان

می‌خواهند کاری کنند اما عملی نمی‌بینیم

رضایی در خصوص همکاری با تلویزیون گفت: ادعا می‌کنند می‌خواهیم کار کنیم و عملاً دوستان و همکارانی که می‌خواهند کاری ارائه بدهند به درِ بسته می‌خورند. من خودم یکی دو مورد با دوستان و همکاران رفته‌ایم و گفته‌ایم؛ یا ما را به اسپانسر ارجاع می‌دهند و یا می‌گویند بودجه نداریم و یا کار را به زمان دیگری موکول می‌کنند. به امید روزی که مسئولین فقط ادعا نکنند و برنامه‌های کودک برایشان مهم باشد. اما تلویزیون برای اینکه بتواند کارهای بهتری در حوزه کودک ارائه بدهد به نظر می‌آید سیاستگذاری‌ها و اهدافش را در این زمینه باید بازنگری کند. همچنین تلویزیون می‌تواند از افراد کاربلد و تهیه‌کنندگان قدیمی که دور مانده و خانه‌نشین و بیکار مانده‌اند، استفاده کند. هنوز بازنشسته نشده‌اند و از نظرات‌شان استفاده نشده است. در کارنامه‌شان کارهای ماندگار و درخشانی وجود دارد. متأسفم از اینکه برنامه‌های تلویزیون محتوای کافی ندارند، متأسفانه فقط حرف زده می‌شود و عملی نمی‌بینیم.

انتهای پیام/